Tekst w całości pożyczony i skopiowany z http://dobra-mama.pl/bez-kategorii/prosba-o-pomoc.html
w jednym celu: by pomóc tej wspaniałej rodzinie.
"Witam!
Nazywam się Elżbieta Stokarska i piszę do Państwa, aby prosić o pomoc dla mojej przyjaciółki Uli Wielgolewskiej - mamy prawie pięcioraczków. Dlaczego prawie? Ula wkrótce urodzi trojaczki, a w domu czekają dwuletnie bliźniaczki. A i to nie wszystko. Historia Uli jest niezwykła.
Najstarszy syn ma 7 lat. Po wielu latach starań, choć bez ingerencji medycyny, w 2011 r. na świat przyszły nieoczekiwanie bliźniaczki: Natalka i Zosia. Wszyscy byli przeszczęśliwi, nikt, włącznie z Ulą, nie liczył już na powiększenie rodziny. Ciążę, choć była zagrożona, udało się doprowadzić do radosnego finału. Ula musiała zawiesić działalność gospodarczą (prowadziła kursy j. angielskiego), aby zająć się dziećmi. Z jednej 
nauczycielskiej pensji męża trudno było się utrzymać, więc gdy dziewczynki skończyły rok, Ula zaczęła pracę w gimnazjum, a dziewczynkami zajęli się dziadkowie.
Wkrótce rodzinę zaskoczyła nowa niespodzianka – Ula znów była w ciąży… Tym razem lekarz na USG doszukał się trzech zarodków. Upsss… Ładny prezent na 40-te urodziny.
W trakcie kolejnych badań, już w klinice położniczej na ul. Karowej w Warszawie, okazało się, że ewenementem jest poczęcie trojaczków tuż po ciąży bliźniaczej. A to wszystko w sposób naturalny, bez kuracji hormonalnych, in vitro, itp. Niezwykły medyczny przypadek. Po prostu cud natury.
Gen bliźniaczy nosi zapewne mąż Uli, który sam jest bliźniakiem. Jego siostra bliźniaczka zmarła kilka miesięcy po urodzeniu. Czyżby los chciał mu zrekompensować stratę?
Ula i Janek tworzą wspaniałą, ciepłą rodzinę, świetnie się uzupełniają i wspierają. Kiedy usłyszałam nowinę, pomyślałam sobie – los nie jest ślepy, tylko oni mogą sobie poradzić z takim wyzwaniem. Przed nimi jednak ogrom zadań. Muszą zbudować dom, by nie gnieździć się z 6-ciorgiem małych dzieci w M-2 z wielkiej płyty. Muszą kupić samochód dostosowany do liczebności rodziny (chyba bus?), ogarnąć 5-tkę maluchów. Nie wspomnę o zapotrzebowaniu na tonę pieluch, mleka, kaszek, proszku i innych „drobiazgów”.
Nie wiadomo jeszcze, w jakim stanie będą maluszki i mama po porodzie. Czy wszyscy jednocześnie wrócą do domu? Sytuacja zawodowa Uli też jest nieustabilizowana. Miała pracę tylko na czas określony. Każda pomoc jest na wagę złota. Tym bardziej, że lokalne środowisko jest bardzo powściągliwe, jeśli chodzi o wsparcie. Dużo ciekawości, mało konkretów. Bulwersujący jest fakt, że wielu ludzi kwituje to krótkim –„sami tego chcieli, to ich problem, mogli się zabezpieczyć…” i wrzuca ich historię do przegródki z hasłem – „Ciemnogród”.
Z garstką swoich przyjaciół próbuję nagłośnić sprawę i zorganizować pomoc. Wyręczam Państwo Polskie w prowadzeniu polityki prorodzinnej, bo z tego, co wiem, rodzina Uli będzie mogła liczyć na kilkadziesiąt zł zasiłku na każde dziecko z OPS-u. Śmiałyśmy się przez łzy, że gdyby Ula oddała „nadprogramowe” dzieci do rodzin zastępczych, to za każdym z nich od państwa powędrowałby prawie 1000 zł.
Cieszyć nas będzie każda forma pomocy, czy choćby zainteresowanie innych tym niezwykłym przypadkiem. Ula jest obecnie w 29 tyg. ciąży, od 6 maja będzie już na stałe w szpitalu na Karowej, aż do czasu porodu. Mąż zostaje w domu z 3 dzieciaczków (pełny podziw!).
Oprócz wsparcia finansowego przydadzą się też inne rzeczy: pieluchy, mleko, kosmetyki itp. Dla obecnej trójki dzieci potrzebne jest też łóżko piętrowe."
Gdyby ktoś zechciał wspomóc rodzinę środkami pieniężnymi oto nr konta:
PKO BP 58 1020 3802 0000 1202 0152 5468
Historię te opisała pani Elżbieta Stokarska ,przyjaciółka pani Uli .Zwraca się o pomoc dla rodziny ,wszelka pomoc ,nie tylko pieniądze bo dla tej cudnej rodzinki liczy się wszystko, najdrobniejsza pomoc.
Kontakt: z panią Ulą jeśli ktoś chciałby pomóc, wesprzeć nie tylko materialnie ale po ludzku porozmawiać :
Urszula Wiergolewska
Ul. 11 Listopada 54/4
07-200 Wyszków
Tel. 510 079 509
